Zuidereiland experience
Door: andriesharder
Blijf op de hoogte en volg Andries
07 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Fox Glacier
Hi there!
Ik had jullie de laatste keer achtergelaten op het Noordereiland, vlak voordat we de oversteek naar het Zuidereiland zouden maken.
Vorige week dinsdagmorgen hebben we dat gedaan. Rond 8.00uur werden we in twee hele kleine Cessna-toestelletjes overgezet. Er was best wel wat turbulentie en dat merk je in zo’n toestelletje natuurlijk ietwat sneller dan in een grote 747. maar alles ging goed en het uitzicht was heel mooi. Na de landing in Picton zijn we op de boot gestapt de Marlborough Sounds in. De zwaarste dag van de reis was aangebroken: we zijn namelijk van boord gegaan om de laatste 14 kilometer naar de lodge te lopen. En dit keer niet over goed begaanbaar pad, nee, door ruige boslanden. Maar het was absoluut de moeite waard en we werden 7 uur later als helden ontvangen door onze reisgenoten die op de boot waren blijven zitten.
Het gebied waar we zaten was volledig privé-terrein, zo’n 650 hectare groot. Daar kun je nog eens wat mee:-) De eigenaar plant er bomen en verkoopt de rechten voor CO2 opname door die bomen weer. Goed bekeken.
Woensdag heb ik lekker rustig aangedaan, we hadden daar een dag dat je zelf kon bepalen wat je wilde doen. Dus: lezen, even naar het strandje wandelen, lezen, een biertje en lekker kletsen. We zijn ondertussen ook verslaafd geraakt aan het spelletje Uno, daar worden heel wat gevechten in gedaan. Voor de niet-kenners: het is een soort van pesten, maar met andere kaarten. Zo leuk!
Donderdagmorgen hebben we afscheid genomen van onze gastheer Ron en zijn twee assistentes om de boot terug naar Picton te nemen. Daar stond onze nieuwe chauffeur te wachten, Jef. Weer een geschikte gast waar we veel lol mee beleven. De eindbestemming van woensdag was Nelson, een leuk stadje met….een Starbucks. Hoera! Alleen…hij was al dicht toen we aankwamen. We zaten in Nelson in de jeugdherberg, dat was lang geleden. Wel heel erg gezellig. En het Nieuw-Zeelandse bier smaakt zo goed… en dat geldt ook voor de wijn. Hahaha.
Vrijdag zijn we naar Abel Tasman National Park gegaan. Ik wilde daar wandelen, maar bij aankomst regende het, dus ik heb een volledige boot-tour genomen. Overigens was het droog toen de wandelaars van boord gingen, ahum. Wat kreeg ik ervoor terug: een mooie tocht, holderdebolder over een woeste zee waarbij een aantal over het dek heen hing om de ‘vissen te voeren’ met hun ontbijt. Not me of course! Voor de rest lekker in het stadje vanwaar we vertrokken, aan het strand gezeten. Vrijdagavond heb ik uiteraard even naar Nederland gebeld omdat moeders jarig was. Leuk!
Zaterdagmorgen zijn we uit Nelson vertrokken en verder langs de westkust van het eiland gaan touren. Onderweg hebben we een leuke wandeling gemaakt bij Cape Foulwind, waar de zee woest op de rotsen beukt. Verder is er een kolonie zeeleeuwen te bewonderen, dat is ook altijd weer leuk. In het plaatsje Punakaiki hebben we rosten bekeken die lijken op pannenkoeken en ook daar klotst het water in waardoor het omhoog joetst. Erg de moeite waard, ook al moesten we even wachten tot het wat droger werd, de regen kwam namelijk met bakken uit de hemel. Onze eindbestemming van vandaag was het oude mijnwerkersstadje Blackball, waar we in het Hilton sliepen. Euhhmm, niet zoals de gelijknamige keten, maar oud en dus supermooi. Dit hotel deed ook dienst als uitvalsbasis voor de reddingswerkers die medio november vorig jaar hebben geprobeerd om 29 mijnwerkers te redden uit een ingestorte mijn. Zoals toen in het nieuws was, is dat niet gelukt. Een van de huidige gasten was en is verantwoordelijk voor het meten van de gasniveaus in de mijn, omdat ze toch nog een poging willen wagen de lichamen naar boven te halen. Even een bezinningsmoment als je dat hoort……
Zondagmorgen hebben we onder leiding van een gids een wandeling door het ieniemienie-dorpje gemaakt en ook nog een oude mijnschacht gezien. Daarna moesten we de bus weer in onderweg naar de volgende highlights: bergen en gletsjers. De route is werkelijk prachtig, super om te zien. Een van de laatste tussenstops was bij de Franz Josef gletsjer, voordat we naar Fox reden, het plaatsje vlakbij de gelijknamige gletsjer. Daar zitten we nu in een mooi motel. Gisteravond hebben we een wandeling gemaakt rond Lake Matheson, waar je bij helder weer en windstilte de bergen in de omgeving kunt zien weerspiegelen. Dat is ons redelijk gelukt.
Vanochtend was game time: met een groep zijn we met een helikopter op de Fox Glacier afgezet om daar onder leiding van een gids ruim 2,5 uur te wandelen. Dat was zo verschrikkelijk mooi zeker met het prachtige weer dat we hadden!!! Super om te doen!
Morgen gaan we hier weer weg, op weg naar Queenstown.
Kia Ora!
Ik had jullie de laatste keer achtergelaten op het Noordereiland, vlak voordat we de oversteek naar het Zuidereiland zouden maken.
Vorige week dinsdagmorgen hebben we dat gedaan. Rond 8.00uur werden we in twee hele kleine Cessna-toestelletjes overgezet. Er was best wel wat turbulentie en dat merk je in zo’n toestelletje natuurlijk ietwat sneller dan in een grote 747. maar alles ging goed en het uitzicht was heel mooi. Na de landing in Picton zijn we op de boot gestapt de Marlborough Sounds in. De zwaarste dag van de reis was aangebroken: we zijn namelijk van boord gegaan om de laatste 14 kilometer naar de lodge te lopen. En dit keer niet over goed begaanbaar pad, nee, door ruige boslanden. Maar het was absoluut de moeite waard en we werden 7 uur later als helden ontvangen door onze reisgenoten die op de boot waren blijven zitten.
Het gebied waar we zaten was volledig privé-terrein, zo’n 650 hectare groot. Daar kun je nog eens wat mee:-) De eigenaar plant er bomen en verkoopt de rechten voor CO2 opname door die bomen weer. Goed bekeken.
Woensdag heb ik lekker rustig aangedaan, we hadden daar een dag dat je zelf kon bepalen wat je wilde doen. Dus: lezen, even naar het strandje wandelen, lezen, een biertje en lekker kletsen. We zijn ondertussen ook verslaafd geraakt aan het spelletje Uno, daar worden heel wat gevechten in gedaan. Voor de niet-kenners: het is een soort van pesten, maar met andere kaarten. Zo leuk!
Donderdagmorgen hebben we afscheid genomen van onze gastheer Ron en zijn twee assistentes om de boot terug naar Picton te nemen. Daar stond onze nieuwe chauffeur te wachten, Jef. Weer een geschikte gast waar we veel lol mee beleven. De eindbestemming van woensdag was Nelson, een leuk stadje met….een Starbucks. Hoera! Alleen…hij was al dicht toen we aankwamen. We zaten in Nelson in de jeugdherberg, dat was lang geleden. Wel heel erg gezellig. En het Nieuw-Zeelandse bier smaakt zo goed… en dat geldt ook voor de wijn. Hahaha.
Vrijdag zijn we naar Abel Tasman National Park gegaan. Ik wilde daar wandelen, maar bij aankomst regende het, dus ik heb een volledige boot-tour genomen. Overigens was het droog toen de wandelaars van boord gingen, ahum. Wat kreeg ik ervoor terug: een mooie tocht, holderdebolder over een woeste zee waarbij een aantal over het dek heen hing om de ‘vissen te voeren’ met hun ontbijt. Not me of course! Voor de rest lekker in het stadje vanwaar we vertrokken, aan het strand gezeten. Vrijdagavond heb ik uiteraard even naar Nederland gebeld omdat moeders jarig was. Leuk!
Zaterdagmorgen zijn we uit Nelson vertrokken en verder langs de westkust van het eiland gaan touren. Onderweg hebben we een leuke wandeling gemaakt bij Cape Foulwind, waar de zee woest op de rotsen beukt. Verder is er een kolonie zeeleeuwen te bewonderen, dat is ook altijd weer leuk. In het plaatsje Punakaiki hebben we rosten bekeken die lijken op pannenkoeken en ook daar klotst het water in waardoor het omhoog joetst. Erg de moeite waard, ook al moesten we even wachten tot het wat droger werd, de regen kwam namelijk met bakken uit de hemel. Onze eindbestemming van vandaag was het oude mijnwerkersstadje Blackball, waar we in het Hilton sliepen. Euhhmm, niet zoals de gelijknamige keten, maar oud en dus supermooi. Dit hotel deed ook dienst als uitvalsbasis voor de reddingswerkers die medio november vorig jaar hebben geprobeerd om 29 mijnwerkers te redden uit een ingestorte mijn. Zoals toen in het nieuws was, is dat niet gelukt. Een van de huidige gasten was en is verantwoordelijk voor het meten van de gasniveaus in de mijn, omdat ze toch nog een poging willen wagen de lichamen naar boven te halen. Even een bezinningsmoment als je dat hoort……
Zondagmorgen hebben we onder leiding van een gids een wandeling door het ieniemienie-dorpje gemaakt en ook nog een oude mijnschacht gezien. Daarna moesten we de bus weer in onderweg naar de volgende highlights: bergen en gletsjers. De route is werkelijk prachtig, super om te zien. Een van de laatste tussenstops was bij de Franz Josef gletsjer, voordat we naar Fox reden, het plaatsje vlakbij de gelijknamige gletsjer. Daar zitten we nu in een mooi motel. Gisteravond hebben we een wandeling gemaakt rond Lake Matheson, waar je bij helder weer en windstilte de bergen in de omgeving kunt zien weerspiegelen. Dat is ons redelijk gelukt.
Vanochtend was game time: met een groep zijn we met een helikopter op de Fox Glacier afgezet om daar onder leiding van een gids ruim 2,5 uur te wandelen. Dat was zo verschrikkelijk mooi zeker met het prachtige weer dat we hadden!!! Super om te doen!
Morgen gaan we hier weer weg, op weg naar Queenstown.
Kia Ora!
-
08 Maart 2011 - 03:41
Alie Z/:
Lots of the pics. look like B.C. absolutely gorgeous.
By the sound of things there's no rest for the wicket there.
Enjoy........................ -
08 Maart 2011 - 08:35
Louise:
Weer heerlijk genoten van je verhaal en de mooie foto's. Ben nu al jaloers. Misschien moet ik dit ook maar op mijn wensenlijst zetten. Tot de volgende keer.
Heel veel plezier in Queenstown. -
08 Maart 2011 - 09:02
Ed:
goed te lezen dat je het naar je zin hebt.
Emma staat al met de uno in haar handen op je te wachten :-)
tot snel, fijne reis verder
-
09 Maart 2011 - 15:11
Maarten:
Andries,
Foto's heel erg mooi, doet me denken aan mijn laatste NZ reis in 2008.(heli, rotorua, glacier) Queenstown zal lekker koud zijn, maar leuk voor outdoor! Geniet er van! Bij veel regen is de sound op zijn mooist.
groet,
Maarten (CPR) -
11 Maart 2011 - 09:46
Laura:
Hi Andries,
Vind je verhalen erg leuk om te lezen. Nog gefeliciteerd met je moeder :)
Enjoy!
Groetjes,
Laura -
14 Maart 2011 - 08:25
Daisy:
Hallo Andries,
Ik lees met veel herinneringen je reisverslagen. Je maakt ook prachtige foto's. Waar heb ik die nog gezien?
Groetjes,
Daisy -
14 Maart 2011 - 18:34
Alie Z.:
Welcome home. that looked like a wonderful country to go for a holiday.
A holiday like that, daar kan je weer een tijdje op leven.
Great pictures, it was fun following the belevenissen. All the best.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
